Lexical Density of the verse, for usage of Artificial Intelligence (AI) & Computational linguistics
| Number of words: | |
|---|---|
| Lexical Words:* | |
| Non-lexical words:** | |
| Lexical Density: |
* Words of Noun, adjective, verb & adverb
** Words of Pro-noun, post-position, conjunction & interjection
- سُر ڪوھياري جَي وايون جي وائِي
توڻي نِينِ نَہ نِينِ، آئُون اُنِين جِي آھِيان،
زورو ھِنَ ضَعِيفِ سين، ڪامِلَ ڪوھُ ڪَرِينِ،
پيرين آئُون نَہ پُڄَڻِي، ڪَرَھَلَ ھُوءِ نَہ جهِلينِ،
جَتَ پانهِنجِيءَ جُوءِ ۾، جانِبَ مانَ جَٽيِنِ،
ٻانِهي ٻاروچا پانھِنجي، سَڳَرِ مانَ سَڏِينِ،
پِڪَ پَدَمَنِئا اَڳَرِي، سُرِڪِي مانَ سَڃِينِ.
رسالن ۾ موجودگي: 73 سيڪڙو
سمجهاڻي
(سسئي ٿي چوي) ڀلي هوت پنهونءَ وارا مون کي پاڻ سان وٺي وڃن يا نہ، پر آءٌ اُنهن جي آهيان. اي ڪامل، توهين هن ناتوان عورت سان ايڏو ڏاڍ ۽ زورآوري ڇو ٿا ڪريو. مان هُنن سان پيدل هلي نٿي پُڄي سگهان، ۽ هُو وري پنھنجن اُٺن کي ڪٿي ترسائين ئي ڪونہ ٿا. قافلي وارا اوٺي وڃي پنھنجي ملڪ پھتا، منھنجو جاني شل وڌيڪ ترسي پوي. سندس محبت جي ميء جو هڪ ڍُڪ پدمن کان وڌيڪ قيمتي آهي. شل هو مون کي اُهو هڪ ڍڪ پيارين. شال اُهو ٻاروچو واٽ ويندي پنھنجي هن ٻانهيءَ کي ياد ڪري پاڻ سان گڏ وٺي وڃي.
[ شارح: ڊاڪٽر عبدالغفار سومرو ]
گنج ۾، سرود سسئي، بيت نمبر : 614
تُوْنٖيْ نِيْنِ نَنِيْنِ آَءٌ اُنٍ جِيْ اٰهِيَان﮶
زُوْرُوْ هِنَ ضَعِيْفِس﮼ ڪَامِلَ ڪُوْہُ ڪَرِيْنِ﮶
پِيْر﮼ آَءٌ نَپُڃَنٍ ڪَرَهَلَ هُوْءِ نَجَلِيْنِ﮶
جَتَ پَاهِجِيَ جُوْئِم﮼ جَانِبَ مَانَ جَٽِيْنِ﮶
ٻَانِيْ ٻَارُوْچَا پَاهِجِيْ سَکَرِ مَانَ سَڎِيْنِ﮶
پِڪَ پَدَمَنِئَا اَکَرِيْ سُرْڪِيْ مَانَ سَڃِيْنِ﮶
ھِي وائي ٻين سھيڙيندڙن وٽ ڏِسو
TRANSLITERATION
सिन्धी देवनागिरी
तोणे नियनि न नियनि। आऊं उनीं जी आहियां।
ज़ोरो हिन ज़ईफ़ि सें। कामिल कोहु करीनि।
पेरें आऊं न पुज॒णी। करहल हूइ न झलीनि।
जत पांहिंजीअ जूइ में। जानिब मां न जटीनि।
बा॒निही बा॒रोचा पांहिंजी। सग॒रि मां न सडी॒नि।
पक पदमनिआ अग॒री। सुर्की मां न सञीनि।
ROMAN SINDHI
toonnay neen'ay na neen'ay, unee'n ji aahiyaa'n,
zoro hin'a za'eef'ay see'n, kaamil'a koh'u kareen'ay,
pireen aaun na pujjanni, karahal'a hoo'ay na jhileen'ay,
jat'a panhinji'a joo'ay mayn, jaanib'a maan'a jatteen'ay,
Baanhi Baarochaa panhinji, saggar'ay maan'a saddeen'ay,
pik'a padamani'aa aggari, suriki maan'a sanjeen'ay.
TRANSLATIONS
I am his, whether he takes me with himself or not. O Ideal personage! (i.e. the Prophet)! Why do you make use of strength against an infirm person like me?
I hope and wish that the beloved Baluchi may halt for sometime at my place.
I evaluate his saliva as worth more than a billion rupees. (It would be sheer good luck on my part), if he were to give me for a drink a sip (of love).
I wish he were to call me, his bondwoman, to himself! (That would be the supreme bliss for me).
(The tragedy however is that) I cannot catch up with him on foot, and he does not rein in his camel to stop.
Abdul Latif says: "O sister! May he take me with himself in fulfilment of the prerequisites of love!
خسرو بکمند تو اسیر است
بیچارہ کجا رود ز کویت
(Amir Khusro)
Khusro as held as a prisoner by your curls. Where can the poor man go from your street?
They may or may not take me along, I belong to them,
Why does the perfect one be hard on this weakling,
The camelmen may stay for sometime in their land,
His saliva is precious than billions, he may give me just a drop,
The Baluch may call his handmaid while on his way,
I cannot reach him by foot, he does not rein in his camel,
Abdul Lateef says, sisters,
They will respond to the call of love and take me along.
بھاویں لے چل بھاویں چھڈ جا میں تاں پنوں تیری ہوئی
نال اعجازاں سنیا ناہیں، دھکا دھوڑا کردا کوئی
میں تاں پنوں تیری ہوئی
جیہڑے ہوت بدیسوں آئے ساڈی جوہ وچ ٹہرے سوئی
میں تاں پنوں تیری ہوئی
مدھہ بھرے نیناں چوں پیتی، نی میں آپے دے وچ کھوئی
میں تاں پنوں تیری ہوئی
کول بُلالے داسی اپنی آکے میری کر دلجوئی
میں تاں پنوں تیری ہوئی
میں پیریں توں ڈاچی چڑھیا نال رلاویں من عرضوئی
میں تاں پنوں تیری ہوئی
کہے لطیف سنونی بھینو پریت نبھایا ملدی ڈھوئی
میں تاں پنوں تیری ہوئی
تم چھوڑو یا لے جائو مجھے
دھتکارو یا اپنائو مجھے
ساجن میں تمہیں اپنائے ہوں
کچھ دن تو جتوں کو رہنا تھا
کہہ لیتے جو کچھ کہنا تھا
اک چوٹ سی دل پر کھائے ہوں
ساجن میں تمہیں اپنائے ہوں
ترے نینوں کی مدھ ماتی
میں بھول گئی سونا چاندی
پھر سے اک آس لگائے ہوں
ساجن میں تمہیں اپنائے ہوں
اونٹوں کو کہیں رکوالینا
داسی کو پاس بلا لینا
میں من کو دھیر بندھائے ہوں
ساجن میں تمہیں اپنائے ہوں
سن بات ’لطیف‘ کی اے پیارے
ہیں پریم کے یہ بندھن سارے
یادوں سے جی بہلائے ہوں
سنگ نہ وہ لے جائیں، پھر بھی اُن کی باندی ہوں میں،
مجھ جیسی کمزور کو کیونکر، ساجن زور دکھائیں،
اپنے دیس میں جاکر ساجن، مجھ کو نہ بِسرائیں،
شاید پریت کا امرت دھارا، مجھ کو بھی وہ پلائیں،
کبھی تو ساجن باندی کہہ کر، مجھ کو پاس بُلائیں،
محمل تو نہ روکیں ساجن، پیادہ چل نہ پائیں،
سکھیو! شاہ لیف کہے وہ، مجھ سے پریت نبھائیں۔
